PhD logs #1

Και κάπως έτσι τελείωσε ο τουρισμός και ξεκίνησα το διδακτορικό μου. Νανοτεχνολογίες.
Και όταν κάποιος ακούει νανοτεχνολογίες φαντάζεται έναν υπερκαθαρό άσπρο θάλαμο όπου πατάς κουμπάκια και πετάγονται μπλιμπλίκια από παντού. Well...no! Πρώτη μέρα βρέθηκα να κοπανάω με ένα γαλλικό κλειδί τη diy διάταξη που μοιάζει με σκάφανδρο για να μπορέσω να πάρω το δείγμα μου από μέσα. Η επιτομή του high tech.

Just a typical day at the nanomaterials lab

Αλλά οι Γερμανοί είναι φαν της τάξης και ασφάλειας. Έφαγα τις πρώτες μέρες ακούγοντας security lectures για το ότι δεν κάνει να χώσω κατσαβίδι στα καλώδια υψηλής τάσης και δεν κάνει να πίνω τα χημικά του εργαστηρίου, γιατί μάλλον αυτή είναι η πρώτη παρόρμηση όλων.
Κατά τα άλλα το εργαστήριο ανάμεσα σε όλα τα υπόλοιπα μηχανήματα εκατομμυρίων ευρώ  έχει ντουζιέρα και socialroom με ράντζο και κουβερτούλα, όλα προσεκτικά σχεδιασμένα για να μη φύγεις ποτέ από εκεί μέσα. Παίζει και να ισχύει όταν έξω πιάνει μείον δέκα. Ή αν έχεις δει αρκετό grey's anatomy αρχίζεις να σκέφτεσαι και τις άλλες χρήσεις του socialroom.
Τα άτομα. Ο υπεύθυνος ασφάλειας του κτηρίου αποκαλείται table για κάποιον άγνωστο λόγο. Τα μαιλ του τελειώνουν με την υπογραφή : Δικός σας, τραπέζι. Και φοράει σαγιονάρα με κάλτσα. Μέχρι στιγμής έχω δει τρία άτομα να κυκλοφορούν με λαστιχένιες-παντόφλες-παππού-από-παζάρι. Still better than crocks.
Τα καλά νέα είναι ότι έχω ολόδικο μου γραφείο και δεν χρειάστηκε να συστεγαστώ στο δωμάτιο που μύριζε σταύλος με πέντε μαντράχαλους.

Queen of my castle

Και επιτέλους πρέπει να απαγορευτεί αυτή η υπερκατανάλωση κάρυ. Κάρυ παντού. Στο μετρό, στους δρόμους, στο εργαστήριο. Σε λίγο θα μπει και στις συνταγές μαγειρέματος αποτελεσμάτων.

Right curry

Wrong curry

Και μιλώντας για μαγείρεμα αποτελεσμάτων πλησιάζει η άβολη στιγμή που θα πρέπει να μάθω κατά πόσο μαγειρεύουν τα δεδομένα τους εδώ. Εκτός κι αν είναι ελληνικό φαινόμενο μόνο... Μπα.
Επίσης η παρουσία γυναικών στο ίδρυμα είναι κάπως απογοητευτική. Μέχρι πριν δύο χρόνια δεν υπήρχε καμία. Ίσως γιαυτό να πήρα δικό μου γραφείο, σαν προστατευόμενο είδος.
Η έρευνα.
Δεν υπάρχει καλύτερη πρώτη εντύπωση από τον υπεύθυνο να λέει "Μην φοβάσαι να ρωτήσεις οτιδήποτε, δεν υπάρχουν χαζές ερωτήσεις" και η πρώτη ερώτηση που αναγκάζεσαι να κάνεις είναι "Πως ανοίγει ο υπολογιστής".

Why did I even bother

True story

Αργότερα μου είπε πόσο ικανοποιημένος είναι με την απόδοση μου γιατί δουλεύω αυτόνομα και δεν τον πρήζω. Και εγώ που νόμιζα ότι έχω έλλειψη πρωτοβουλίας, αλλά μάλλον εδώ ρωτάνε ακόμη και για το αν θα κλάσουν, μην αλλάξει η ατμόσφαιρα του εργαστηρίου και καταστραφεί το πείραμα.
Η κύρια πηγή της βιβλιογραφικής έρευνας αποδεικνύεται ότι είναι το wikipedia, χρήσιμο εργαλείο για κάθε noob που σέβεται τον εαυτό του.
Κατα τα άλλα, η πειραματική δουλειά μου προς το παρόν περιορίζεται στο να κάθομαι και να κοιτάω τα μηχανήματα και σε περίπτωση που ανάψει το κόκκινο λαμπάκι failure θα πρέπει να αρχίσω να τσιρίζω σαν σειρήνα.
Αλλά ο νόμος του μέρφυ ισχύει και στα πειράματα. Γιατί εκεί που νόμιζες ότι η μέρα θα τελειώσει γρήγορα και αναίμακτα, γιαυτό άλλωστε δεν έχασες μια ώρα να πας στη λέσχη (και γιατί ντρεπόσουν να ρωτήσεις που είναι), γαμιέται ο διας και όλο το δωδεκάθεο και καταλήγεις να μένεις νηστική δύο ώρες έξτρα. Και φυσικά είσαι στη διασταύρωση του πουθενά και τίποτα, και υπέγραψες την υπεύθυνη δήλωση που σε δεσμεύει ότι δεν θα καταναλώσεις τα χημικά.

Πρώτα συμπεράσματα μελέτης: Ο δρόμος για το διδακτορικό είναι στρωμένος με πολύ μπύρα, τσιγάρα και μπελαλίδικες καταστάσεις. Αλλά κάπου εκεί μέσα υπάρχει μια διεστραμμένη ηδονή που είναι μια υπενθύμιση ότι τελικά ίσως είσαι σπασικλάκι.
ΥΓ: Όποι@ παραπονιέται για τα 7 ευρώ της ΕΡΤ στο λογαριασμό της ΔΕΗ, ας μάθει ότι μου ήρθε μηνιαίος λογαριασμός 18 ευρώ για τη δημόσια τηλεοραση-ραδιοφωνο που δεν θα χρησιμοποιήσω ποτέ.Τσους.
Ευχαριστώ το τιτατοτρισμέγιστο Γκουρού για τις εικόνες.

Αναμετάδοση Νο1

Σήμερα στο Βερολίνο ήταν καλεσμένη από την ελληνική κοινότητα η αντιφασιστική συγκέντρωση για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από χρυσαυγίτες.

Οι πορείες και συγκεντρώσεις εδώ γίνονται με δήλωση στην αστυνομία (που, πως, πότε, πόσοι  και ανάληψη ευθύνης από άτομα που δίνουν το όνομα τους).

Η κοινότητα είχε ζητήσει να γίνει στο μνημείο του Ολοκαυτώματος τον Εβραίων αλλά τελικά δόθηκε ένας χώρος απέναντι  Όταν λέμε δόθηκε, εννοούμε ότι η αστυνομία το οριοθέτησε με κάγκελα και οι διαδηλωτές έπρεπε να μαντρωθούν  μέσα. 

10 αστυνομικά βαν, 100-200 άτομα η μάζωξη, μικροφωνική και μοίρασμα κειμένου στους διερχόμενους. Κυρίως Έλληνες, και κάποιος αριθμός γερμανών αντιφασιστών, κυρίως αναρχικών. Οι διοργανωτές δεν παρέλειπαν να υπενθυμίζουν κάθε 5 λεπτά στο μικρόφωνο ότι "Είναι μια αυθόρμητη, ακομμάτιστη και αυτο-οργανωμένη διαμαρτυρία ενάντια στο φασισμό και υπέρ της δημοκρατίας. Δεν θα υπάρχει κανένα μπλοκ ή καθοδηγημένη ομάδα, που να καπελώσει την εκδήλωση, ούτε να την εκτρέψει σε επεισόδια" τα πανό κομμάτων να φύγουν απο τον χωρο, και κάτι τέτοιες χιλιοειπωμένες αηδίες. Δεν περίμενα λιγότερα αφού διάβασα το μπλογκ του τύπου που έκανε το αρχικό κάλεσμα: "Η αδιάκριτη χρήση βίας από ακραία, αναρχοφασιστικά στοιχεία είναι το ίδιο εχθρική, όπως η δράση των «χρυσαύγουλων». Πρέπει να καταδικαστούν και να απομονωθούν. .. Τώρα προέχει ο αντιφασιστικός αγώνας. Από τη στάση των κομμάτων σε αυτόν, θα φανεί ο ειλικρινής πατριωτισμός τους ή κομματικός ωφελιμισμός τους..."

Όποιος επιμένει να αναπαράγει τη θεωρία των άκρων, ακόμη και μετά από αυτό, μάλλον δεν έχει χώρο για επεξεργασία πληροφοριών στο μπετοναρμέ εγκέφαλο του. Όπως λέει και ο Σίλας Σεραφίμ, "Ποία δύο άκρα;  Τι συγκρίνεις; Το 14% των μαχαιροβγαλτών με το 0,κάτι% ακροαριστερων, αντιεξουσιαστων που δεν είναι καν στη βουλή; Συζητούμε για την εγκληματική οργάνωση με τα μαχαίρια και μου λες "ναι,αλλά εκείνο το γιαούρτι του συριζα...δεν...?". Ακόμη και στη δίκη της Νυρεμβέργης, όταν δικάζανε τους ναζί για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, κανένας δεν είπε "Ναι, αλλά κι ο Στάλιν σκότωνε αντιφρονούντες..." Δεν συζητάμε αυτό τώρα."

Σύριζα Βερολίνου

Και μετά συνέβει κάτι εμετικό. Πέρασε μια πορεία που πιο πολύ επιτάφειο τη λες. Κρατούσαν και τεράστιους σταυρούς. Ήταν οι χριστιανόπληκτοι συντηρητικοί που κάνανε πορεία κατά των αμβλώσεων. Και ήταν πολλοί. Πάρα πολλοί. Χιλιάδες. Απογοητευτικό.
Φυσικά, δεν ξέρανε να φωνάξουν κανένα σύνθημα, απλά περπατούσαν τα μουρόχαυλα, και διαδήλωναν γιατί θεωρούν σωστό να επιβάλλουν σε άλλους ανθρώπους πως θα ζήσουν και το τι θα κάνουν με το σώμα τους. Έβαλαν κι έναν μπάρμπα σε αναπηρικό να κρατάει πλακατ ενάντια στην ευθανασία.
Αλλά κατάφεραν και χώθηκαν στην πορεία τους φεμινίστριες κρατόντας πλακάτ "my body my choice" και φωνάζοντας αντι-πατριαρχικά συνθήματα από μέσα. :)
Το βίντεο είναι από την συνάντηση.

ΥΓ: Η αστυνομική δύναμη αποτελούταν και από γυναίκες και έγχρωμους

Νέα από το κούτελο

Αφού δεν βρέθηκε χορηγός για την συνέχεια της διαμονής μου στη Θεσσαλονίκη αναγκάστηκα να έρθω στο Βερολίνο όπου κάτι μικροπαραγοντίσκοι αποφάσισαν να με χρηματοδοτήσουν για να έχουν και ένα ελληνικό κομμάτι στην συλλογή τους.

Πύργος ΟΤΕ Revisited

Δεν μπορώ να πω ότι ήταν δύσκολη η προσαρμογή. Καταρχάς, μόλις φτάνεις προς το κέντρο, βλέπεις κάτι που μοιάζει με τον πύργο του ΟΤΕ, οπότε νιώθεις ήδη σπίτι. Μόνο που δεν έχει Θερμαϊκό για προσανατολισμό.

Κάποιες πρώτες εντυπώσεις:

• Βρέχει. Βρέχει συνέχεια. Με μια βροχή που είναι σα να σε ψεκάζει εβιάν σπρέι το πρόσωπο. Μέγα λάθος που δεν πήρα φακούς επαφής, δεν εχουν βγει υαλοκαθαριστήρες για γυαλιά μυωπίας.
• Οι δρόμοι και τα κτήρια είναι σε τεράστια κλίμακα και μεγαλειώδη. Lots of open space, που σε κάνει να νιώθεις μια ηρεμία και χαλαρότητα (και τον παγωμένο αέρα να σε διαπερνά τον χειμώνα). Δεν έχεις να πηδήξεις το επόμενο παρκαρισμένο στο πεζοδρόμιο αυτοκίνητο, να κάνεις προσποίηση για να μην πετύχεις τα σκατά σκύλου στο μοναδικό ελευθερο τετραγωνικό μέτρο, να κάνεις στο πλάι για να μην σε ποδοπατήσει ο βαρύμαγκας, κι όλα αυτά με υπόκρουση συμφωνικής κόρνας.
• Στον αντίποδα, έχεις να προσέχεις τους τρελούς ποδηλάτες που έχουν ενσωματωμένο στο χέρι τους το κουδουνάκι και το χτυπούν ανελέητα μόλις πατήσεις άκυρο στη γραμμή του ποδηλατόδρομου. Όλοι κυκλοφορούν με ποδήλατο. Όλοι, ακόμη και στους μειον βαθμούς. Ακόμη και 5χρονα, χωρίς τη μάνα τους να τρέχει από πίσω στο μισό μέτρο και να φωνάζει πανικόβλητη "Κωστάκη, θα πέσεις στη μέση του δρόμου και μετά μια νταλίκα θα σου σκορπίσει τα μυαλά σε ακτίνα χιλιομέτρου!!!!Αχ, το παιδί μου το χάνω!!" Επίσης, τα παιδικά καροτσάκια είναι κάπως έτσι :                               

       και μπορούν να συνδεθούν στο ποδήλατο. Ή ενίοτε το παιδί απομακρύνεται από το εσωτερικό            για να μεταφερθούν οι μπύρες.                                                                                                                  Ράδιο αρβύλα no1: Κάνουν αλκοτέστ στους ποδηλάτες.

• Όπου και να θέλεις να πας, είναι ταξίδι ολόκληρο.Fun fun fun at the Autobahn. Αν σε γράψουν για λαθρεπιβίβαση, από την 3-4-5 φορά και μετά, τα πρόστιμα είναι τόσο μεγάλα που υπάρχει κόσμος που δεν μπορεί να ξαναχρησιμοποιήσει μέσο μαζικής μεταφοράς στη ζωή του.             Ράδιο αρβύλα no2: Το μεγαλύτερο ποσοστό στις φυλακές είναι μέσα για λαθρεπιβίβαση.
• Ακόμη δεν έχω καταλάβει τη φάση με τους 3 κάδους σκουπιδιών και που πρέπει να πετάξω το κάθε τι. Σίριουσλι.
• Κανείς δεν σου δίνει σημασία. Ο εφιάλτης των attention whore. Δεν πα να έχεις πράσινη μοικάνα μέχρι το αύριο και να φοράς το μαγιό του Borat με ένα αρκουδάκι αγκαλιά. Εισπράττεις τα ίδια βλέμματα με τη διπλανή κυρία με το ταγιέρ.
• Το dress code της αναρχίας είναι universal απότι φαίνεται. Πάλι σαν τη καλαμιά στον κάμπο αισθάνθηκα που δεν ήμουν all black, στην χθεσινή πρώτη μου επίσκεψη σε συνέλευση. Η κατάληψη δεν ήταν και Υφανέτ, αλλά κάτι προσπαθούσε να κάνει...

Urban καλαμιά στον τσιμεντόκαμπο

•  Πολύς κόσμος είναι vegetarian και vegan. Παντού υπάρχει και η veg επιλογή. Μια φορά η συγκάτοικος κάλεσε για δείπνο ένα vegetarian, ένα vegan, κι ένα primitive (που τρώει καρπούς και μόνο ότι πέφτει από τα δέντρα). Ακόμη αναρωτιέται γιατί το έκανε αυτό στον εαυτό της.
• Γενικά είναι ένας γαστρονομικός παράδεισος με ενδιαφέρουσες γεύσεις από όλο τον κόσμο . Θα ανέβαζα κάθε μέρα τι τρώω αλλά θα γινόμουν γραφική. Βέβαια, τα περισσότερα είναι στα γερμανικά αλλά άμα είσαι ανθρωπος του ρίσκου παίρνεις στην τύχη. Κι ας καταλήξεις να τρως ωμά μάτια αγελάδας.
• Α,και μπύρες. Πολλές μπύρες!

Ενόψει εκλογών, η αφίσα υποψηφίου τον οικολόγων. Δεν φέρνει κάτι σε Βεργή;

                             Ιδανική μουσική υπόκρουση, μέχρι στιγμής, για περιήγηση στην πόλη

ΥΓ: Προσπαθώ ακόμη να ξεπεράσω την ενστικτώδη αντίδραση ότι γίνεται σεισμός κάθε φορά που τρέμει το δωμάτιο από το πέρασμα του τραμ.

Murphy's law on (lesbian) dates

Ο νόμος του Μέρφυ εφαρμόζεται με επιτυχία σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Τα παρακάτω περιστατικά λίγο πολύ έχουν συμβεί σε εμάς ή κάποια φίλη μας:

• Το πιο νομοτελειακό πράγμα που θα σας συμβεί στο πρώτο ραντεβού μετά από αιώνες αγαμίας προφανώς είναι ένα:      Π-Ε-Ρ-Ι-Ο-Δ-Ο-Σ.
• Βγαίνετε ραντεβού στην ταβέρνα για κρασοκατάσταση. Χασκογελάς σαν το μοσχάρι όλο το βράδυ για να διαπιστώσεις αφού επέστρεψες σπίτι ότι είχες μαρούλι,φέτα, μπριζόλα και τη μισή ταβέρνα στα δόντια σου. 
• Την ημέρα που αποφάσισες να φας παστουρμά σε καλεί σπίτι της το ενδιαφέρον που κυνηγάς εδώ κι ένα μήνα.
• Περιμένεις όλη την εβδομάδα για να βρεθείτε, σε πιάνουν οι μπάτσοι στην κατάληψη το προηγούμενο βράδυ.
• Τρως σαβούρα / μπάλα στη μύτη κτλ μπροστά της.

• Τελικά σε πλησίασε για την κολλητή σου...
• Περνάτε δίπλα από εκκλησία και κάνει τον σταυρό της.
• Έχει προφίλ φωτογραφία στο fb την Shane



Join the club

• Ταυτίζεται με την Jenny από το L Word. 
• Κι εκεί που είστε έξω και αναρωτιέσαι γιατί είναι τόσο διαχυτική διαπιστώνεις ότι σε πήγε στο μέρος που είναι η πρώην της για να ζηλέψει.
• Και εκεί που αρχίζει και ψήνεται η φάση σε εξωτερικό χώρο, έρχεται ο τυπικός ενοχλητικός σάλιας που επιμένει για τριο. ΑΝ ΗΘΕΛΑ ΑΝΤΡΑ ΘΑ ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΒΡΕΙ ΤΖΙΝΙΟΥΣ
• Ή αντίστοιχα,εκεί που ψήνεται η φάση έρχεται η μεθυσμένη κολλητή και επικαλείται τη βαθιά σας φιλία για να φύγεται,δεν την παλεύει άλλο. Άμα ήσουν αληθινή φίλη θα έπρεπε να ξέρεις: GIRLS COME FIRST!
• Βγήκατε στο λεσβιάδικο και έρχομαι όλες οι Oh-my-god-NO που έχει φασωθεί σε απελπισμένες περιόδους για να σου το θυμίσουν μπροστά της.
• Και αφού φτάσατε στο πολυπόθητο σεξ και τίποτα δεν μπορεί να χαλάσει την ζαχαρένια σας...εκτός από τη μάνα σου που παίρνει 52.103 φορές τηλέφωνο μέχρι να το σηκώσεις.
• Σου λέει ότι έχει σχέση αφού κάνατε σεξ.
• Είναι κολπική...έχεις τενοντίτιδα.
• Α, ναι, το ξέχασα. Είναι στρειτ...

ΥΓ: Feel free να προσθέσετε υπο-νόμους του Μέρφυ από τα ραντεβού σας 

It takes balls to be a woman

Όταν ο Iggy Pop στα 64 αποφάσισε να ντυθεί γυναίκα, το αποτέλεσμα έμοιαζε με τη Madonna στα 80. Creepy...

Zombie Apocalypse

Για μια ακόμη χρονιά, ο κόσμος δεν καταστράφηκε. Μέχρι και οι Μάγιας ήταν λάθος (ή έτσι νομίζουμε). Αλλά κάποιοι προετοιμάζονται στα παρασκήνια για τη μεγάλη μέρα...

 

Καλή χρονιά και Χριστός Ανέστη!

Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε

Ή τρολιάζουμε.
Οι φήμες θέλουν το πλωτό δέντρο της Θεσσαλονίκης να μην αντέχει άλλο αυτή την στυλιστική πρωτοπορία και να πέφτει για να πνιγεί στο πετρέλαιο του Θερμαικού.