Αφού δεν βρέθηκε χορηγός για την συνέχεια της διαμονής μου στη Θεσσαλονίκη αναγκάστηκα να έρθω στο Βερολίνο όπου κάτι μικροπαραγοντίσκοι αποφάσισαν να με χρηματοδοτήσουν για να έχουν και ένα ελληνικό κομμάτι στην συλλογή τους.
Πύργος ΟΤΕ Revisited
Δεν μπορώ να πω ότι ήταν δύσκολη η προσαρμογή. Καταρχάς, μόλις φτάνεις προς το κέντρο, βλέπεις κάτι που μοιάζει με τον πύργο του ΟΤΕ, οπότε νιώθεις ήδη σπίτι. Μόνο που δεν έχει Θερμαϊκό για προσανατολισμό.
Κάποιες πρώτες εντυπώσεις:
Βρέχει. Βρέχει συνέχεια. Με μια βροχή που είναι σα να σε ψεκάζει εβιάν σπρέι το πρόσωπο. Μέγα λάθος που δεν πήρα φακούς επαφής, δεν εχουν βγει υαλοκαθαριστήρες για γυαλιά μυωπίας.
Οι δρόμοι και τα κτήρια είναι σε τεράστια κλίμακα και μεγαλειώδη. Lots of open space, που σε κάνει να νιώθεις μια ηρεμία και χαλαρότητα (και τον παγωμένο αέρα να σε διαπερνά τον χειμώνα). Δεν έχεις να πηδήξεις το επόμενο παρκαρισμένο στο πεζοδρόμιο αυτοκίνητο, να κάνεις προσποίηση για να μην πετύχεις τα σκατά σκύλου στο μοναδικό ελευθερο τετραγωνικό μέτρο, να κάνεις στο πλάι για να μην σε ποδοπατήσει ο βαρύμαγκας, κι όλα αυτά με υπόκρουση συμφωνικής κόρνας.
Στον αντίποδα, έχεις να προσέχεις τους τρελούς ποδηλάτες που έχουν ενσωματωμένο στο χέρι τους το κουδουνάκι και το χτυπούν ανελέητα μόλις πατήσεις άκυρο στη γραμμή του ποδηλατόδρομου. Όλοι κυκλοφορούν με ποδήλατο. Όλοι, ακόμη και στους μειον βαθμούς. Ακόμη και 5χρονα, χωρίς τη μάνα τους να τρέχει από πίσω στο μισό μέτρο και να φωνάζει πανικόβλητη "Κωστάκη, θα πέσεις στη μέση του δρόμου και μετά μια νταλίκα θα σου σκορπίσει τα μυαλά σε ακτίνα χιλιομέτρου!!!!Αχ, το παιδί μου το χάνω!!" Επίσης, τα παιδικά καροτσάκια είναι κάπως έτσι :
και μπορούν να συνδεθούν στο ποδήλατο. Ή ενίοτε το παιδί απομακρύνεται από το εσωτερικό για να μεταφερθούν οι μπύρες. Ράδιο αρβύλα no1: Κάνουν αλκοτέστ στους ποδηλάτες.
Όπου και να θέλεις να πας, είναι ταξίδι ολόκληρο.Fun fun fun at the Autobahn. Αν σε γράψουν για λαθρεπιβίβαση, από την 3-4-5 φορά και μετά, τα πρόστιμα είναι τόσο μεγάλα που υπάρχει κόσμος που δεν μπορεί να ξαναχρησιμοποιήσει μέσο μαζικής μεταφοράς στη ζωή του. Ράδιο αρβύλα no2: Το μεγαλύτερο ποσοστό στις φυλακές είναι μέσα για λαθρεπιβίβαση.
Ακόμη δεν έχω καταλάβει τη φάση με τους 3 κάδους σκουπιδιών και που πρέπει να πετάξω το κάθε τι. Σίριουσλι.
Κανείς δεν σου δίνει σημασία. Ο εφιάλτης των attention whore. Δεν πα να έχεις πράσινη μοικάνα μέχρι το αύριο και να φοράς το μαγιό του Borat με ένα αρκουδάκι αγκαλιά. Εισπράττεις τα ίδια βλέμματα με τη διπλανή κυρία με το ταγιέρ.
Το dress code της αναρχίας είναι universal απότι φαίνεται. Πάλι σαν τη καλαμιά στον κάμπο αισθάνθηκα που δεν ήμουν all black, στην χθεσινή πρώτη μου επίσκεψη σε συνέλευση. Η κατάληψη δεν ήταν και Υφανέτ, αλλά κάτι προσπαθούσε να κάνει...
Urban καλαμιά στον τσιμεντόκαμπο
Πολύς κόσμος είναι vegetarian και vegan. Παντού υπάρχει και η veg επιλογή. Μια φορά η συγκάτοικος κάλεσε για δείπνο ένα vegetarian, ένα vegan, κι ένα primitive (που τρώει καρπούς και μόνο ότι πέφτει από τα δέντρα). Ακόμη αναρωτιέται γιατί το έκανε αυτό στον εαυτό της.
Γενικά είναι ένας γαστρονομικός παράδεισος με ενδιαφέρουσες γεύσεις από όλο τον κόσμο . Θα ανέβαζα κάθε μέρα τι τρώω αλλά θα γινόμουν γραφική. Βέβαια, τα περισσότερα είναι στα γερμανικά αλλά άμα είσαι ανθρωπος του ρίσκου παίρνεις στην τύχη. Κι ας καταλήξεις να τρως ωμά μάτια αγελάδας.
Α,και μπύρες. Πολλές μπύρες!
Ενόψει εκλογών, η αφίσα υποψηφίου τον οικολόγων. Δεν φέρνει κάτι σε Βεργή;
Ιδανική μουσική υπόκρουση, μέχρι στιγμής, για περιήγηση στην πόλη
ΥΓ: Προσπαθώ ακόμη να ξεπεράσω την ενστικτώδη αντίδραση ότι γίνεται σεισμός κάθε φορά που τρέμει το δωμάτιο από το πέρασμα του τραμ.
Ο νόμος του Μέρφυ εφαρμόζεται με επιτυχία σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Τα παρακάτω περιστατικά λίγο πολύ έχουν συμβεί σε εμάς ή κάποια φίλη μας:
Το πιο νομοτελειακό πράγμα που θα σας συμβεί στο πρώτο ραντεβού μετά από αιώνες αγαμίας προφανώς είναι ένα: Π-Ε-Ρ-Ι-Ο-Δ-Ο-Σ.
Βγαίνετε ραντεβού στην ταβέρνα για κρασοκατάσταση. Χασκογελάς σαν το μοσχάρι όλο το βράδυ για να διαπιστώσεις αφού επέστρεψες σπίτι ότι είχες μαρούλι,φέτα, μπριζόλα και τη μισή ταβέρνα στα δόντια σου.
Την ημέρα που αποφάσισες να φας παστουρμά σε καλεί σπίτι της το ενδιαφέρον που κυνηγάς εδώ κι ένα μήνα.
Περιμένεις όλη την εβδομάδα για να βρεθείτε, σε πιάνουν οι μπάτσοι στην κατάληψη το προηγούμενο βράδυ.
Τρως σαβούρα / μπάλα στη μύτη κτλ μπροστά της.
Τελικά σε πλησίασε για την κολλητή σου...
Περνάτε δίπλα από εκκλησία και κάνει τον σταυρό της.
Έχει προφίλ φωτογραφία στο fb την Shane
Join the club
Ταυτίζεται με την Jenny από το L Word.
Κι εκεί που είστε έξω και αναρωτιέσαι γιατί είναι τόσο διαχυτική διαπιστώνεις ότι σε πήγε στο μέρος που είναι η πρώην της για να ζηλέψει.
Και εκεί που αρχίζει και ψήνεται η φάση σε εξωτερικό χώρο, έρχεται ο τυπικός ενοχλητικός σάλιας που επιμένει για τριο. ΑΝ ΗΘΕΛΑ ΑΝΤΡΑ ΘΑ ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΒΡΕΙ ΤΖΙΝΙΟΥΣ
Ή αντίστοιχα,εκεί που ψήνεται η φάση έρχεται η μεθυσμένη κολλητή και επικαλείται τη βαθιά σας φιλία για να φύγεται,δεν την παλεύει άλλο. Άμα ήσουν αληθινή φίλη θα έπρεπε να ξέρεις: GIRLS COME FIRST!
Βγήκατε στο λεσβιάδικο και έρχομαι όλες οι Oh-my-god-NO που έχει φασωθεί σε απελπισμένες περιόδους για να σου το θυμίσουν μπροστά της.
Και αφού φτάσατε στο πολυπόθητο σεξ και τίποτα δεν μπορεί να χαλάσει την ζαχαρένια σας...εκτός από τη μάνα σου που παίρνει 52.103 φορές τηλέφωνο μέχρι να το σηκώσεις.
Σου λέει ότι έχει σχέση αφού κάνατε σεξ.
Είναι κολπική...έχεις τενοντίτιδα.
Α, ναι, το ξέχασα. Είναι στρειτ...
ΥΓ: Feel free να προσθέσετε υπο-νόμους του Μέρφυ από τα ραντεβού σας
Για μια ακόμη χρονιά, ο κόσμος δεν καταστράφηκε. Μέχρι και οι Μάγιας ήταν λάθος (ή έτσι νομίζουμε). Αλλά κάποιοι προετοιμάζονται στα παρασκήνια για τη μεγάλη μέρα...
Ή τρολιάζουμε.
Οι φήμες θέλουν το πλωτό δέντρο της Θεσσαλονίκης να μην αντέχει άλλο αυτή την στυλιστική πρωτοπορία και να πέφτει για να πνιγεί στο πετρέλαιο του Θερμαικού.