Βοτάνια για αλάνια

Τώρα που οι μέρες είναι κρύες και τα λεφτά λίγα, πολλοί από εμάς έχουμε καταφύγει στο cocooning. Μια καλή παρέα, στην μορφή βιβλίου, ταινίας, φίλου κι ένα ζεστό αφέψημα μπορούν να σας χρωματίσουν τη μέρα με τα πιο φωτεινά χρώματα! Παρακάτω δίνεται ένας σύντομος οδηγός βοτάνων για αφεψήματα αλλά και ποικίλες άλλες χρήσεις, τα οποία αποτελούν και προτάσεις για όσους έχουν ξεπεράσει την ημερήσια δόση καφεΐνης:

Φακόμυλο (Fuckomilo) : Bότανο με γεύση φακής, γνωστό για τις διεγερτικές και αφροδισιακές του ιδιότητες. Για αφέψημα, βράστε μια κουταλιά για μια κούπα νερό. Για απευθείας χρήση, το τρίβετε πάνω στο άτομο που ενδιαφέρεστε να συνουσιαστείτε, αλλά αν δεν αποδώσει μην το παρακάνετε. Τα βότανα δεν είναι θαυματουργά κι επίσης κινδυνεύετε να στιγματιστείτε σαν ο τρελός του χωριού.
Σαγιοναρόξυλο: Μοιάζει με το συγγενικό του σανδαλόξυλο (είναι της ίδιας εταιρίας), φυτρώνει κυρίως σε παραλίες και κοντά σε κάμπινγκ. Στη Γερμανία, υπάρχει μια σπάνια ποικιλία όπου φυτρώνει πάνω σε κάλτσες. Χρήση: Χρησιμοποιείται σε μορφή βάμματος είτε βρασμένο για να γιατρέψει τη μυκητίαση των ποδιών,το γνωστό πόδι αθλητή.
Ακάλυπτος: Όπως προδίδει και το όνομα του βοτάνου, φυτρώνει στους ακάλυπτους των πολυκατοικιών. Δέχεται μόνο λίπασμα γάτας και νερό βροχής. Δεν έχει την ίδια ευχάριστη μυρωδιά με τον συγγενικό ευκάλυπτο, αλλά λόγω της ευκολίας απόκτησης του είναι ευρέως διαδεδομένος. Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για την χρήση του, οπότε χρησιμοποιείστε μόνο αν είστε απελπισμένοι.
Χαμομήλι: Λόγω της αστικοποίησης ο σύγχρονος κόσμος δεν ξέρει την πραγματική μορφή του χαμομηλιού, πριν περάσει από τις κατάλληλες επεξεργασίες και βρεθεί στα ράφια μας. Το ταπεινό, λοιπόν,  χαμομήλι φυτρώνει στο χώμα και όταν ωριμάσει παίρνει τη μορφή μήλου. Τότε δίνεται στις αγελάδες για να τραφούν. Αυτές φτύνουν το κουκούτσι, το οποίο αφήνεται να ξεραθεί και είναι έτοιμο προς πώληση. Οι χρήσεις του είναι γνωστές σε όλους: Αντιφλεγμονικό, αντισηπτικό, ήπιο αντισπασμωδικό και εφιδρωτικό. Πίνεται σε μορφή αφεψήματος.

Χαμομήλι

Πασταφλώρα: Είδος συγγενικό της πασιφλόρα. Χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο από τους διαβητικούς, λόγω του χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη του. Έχει γλυκιά γεύση που θυμίζει βερίκοκο.

Καυλόφυλλο (Caulophyllum thalictroides): Η ονομασία κάνει προφανή και την χρήση του. ΠΡΟΣΟΧΗ: Να αποφεύγεται αν δεν υπάρχει διαθέσιμος/η και διατεθειμένος/η ερωτικός/η σύντροφος.
Σπυρουλίνα: Η ονομασία προέρχεται από το άτομο που ανακάλυψε τις ευεργετικές του ιδιότητες ενάντια στην ακμή. Η εν λόγω Λίνα υπέφερε από ακμή κατά την εφηβεία της, με αποτέλεσμα να γίνεται θύμα κοροιδίας από τους συμμαθητές της και να αποκτήσει το παρατσούκλι ΣπυρουΛίνα. Τότε, το κορίτσι πήρε τα βουνά. Το βράδυ κοιμήθηκε κάτω από τα άστρα, χρησιμοποιώντας για μαξιλάρι τη βλάστηση. Το επόμενο πρωί που ξύπνησε, όλα τα σπυράκια είχαν εξαφανιστεί από το πρόσωπο της. Εξού λοιπόν και το όνομα του φυτού. Χρήση: Τρίψτε στην παθούσα περιοχή μέχρι να πρασινίσει.

 Μια τελική συμβουλή: Use it, don't abuse it. Αν δεν κάνουν δουλειά, δεν φταίνε αυτά αλλά εσείς!
Αυτά για σήμερα. Την επόμενη φορά θα περιοριστούμε στα αρωματικά βότανα και μπαχαρικά, για όσους από εσάς αρέσει να μαγειρεύετε.



PS: RIP Trish Keenan...